کاربرد فیلتر گسترش رو به بالا در تفسیر داده‌های میدان مغناطیس به‌همراه تعیین ارتفاع بهینة گسترش رو به بالا، منطقة منصورآباد یزد، ایران

با توجه به این واقعیت که توده‌های آهن به‌علت به‌همراه داشتن کانی‌های فرومغناطیس، شدت مغناطیسی بالایی دارند، در اکتشافات معدنی معمول‌ترین روش ژئوفیزیکی مغناطیس‌سنجی است که برای اکتشاف این ذخایر پیشنهاد می‌شود. برای پردازش و تفسیر نقشه‌های بی‌هنجاری مغناطیسی اصولاً از روش‌های متعددی استفاده می‌شود که تقریباً اکثر این روش‌ها بر مبنای سعی و خطاست. یکی از روش‌های معمول پالایش یا فیلترسازی داده‌های ژئوفیزیکی، فیلتر گسترش رو به بالاست که در این تحقیق نیز به‌کار گرفته شده است. از جمله مشکلاتی که در تفسیر داده‌ها از طریق این فیلتر با آن مواجهیم، تعیین ارتفاع بهینة گسترش رو به بالاست. در این مطالعه داده‌های مغناطیس بی‌هنجاری شمالی منطقة منصورآباد یزد مطالعه شد. به‌منظور تفسیر و تعیین ارتفاع فیلتر گسترش رو به بالا از روشی عملی بر مبنای همبستگی عرضی دو ارتفاع متوالی استفاده شده است. با استفاده از این روش بدون مقایسة نقشه‌های متعدد مربوط به ارتفاعات مختلف و بدون دخالت شخصی می‌توان فیلتر مناسب گسترش رو به بالا جهت تعیین بی‌هنجاری ناحیه‌ای مغناطیسی را به‌دست آورد و متعاقب آن با کسر این مقادیر از کل مقادیر داده‌ها نقشة بی‌هنجاری باقیمانده را برآورد کرد که نشانگر بهتری از بی‌هنجاری‌های محلی در منطقه است. با روش مذکور ارتفاع 39 متر برای داده‌های مورد بررسی انتخاب شد. پس از بررسی و انطباق بی‌هنجاری‌های مغناطیسی در محدودة مطالعاتی مشخص شد که عامل بی‌هنجاری‌ها توده‌های آهن است. گسترش عمقی عامل این بی‌هنجاری‌ها متفاوت است و تا عمق متوسط 80 متر ادامه می‌یابد.